17-11-2008
Trenuje z olimpijczykiem, bo chce wygrać turniej KSW X!
Matteo Minonzio, potwierdzony zawodnik dziesiątego turnieju „Konfrontacji Sztuk Walki” swoją walkę w stójce doskonali trenując ze znakomitym włoskim pięściarzem wagi superciężkiej, brązowym medalistom Igrzysk Olimpijskich z Sydney Paolo Vidozem. Oznacza to, że Minonzio bardzo poważnie podchodzi do grudniowego występu i za wszelką cenę będzie chciał go wygrać.
Sparingi oraz lekcje u tak doświadczonego zawodnikiem jakim jest Vidoz potwierdzają klasę włoskiego fightera i zapewniają nas, że walki z jego udziałem będą stały na najwyższym poziomie.
Poniżej prezentujemy przebieg kariery zawodniczej Vidoza.
KARIERA PAOLO VIDOZA (AMATORSKA)
Mistrz Włoch w boksie (waga superciężka) w latach 1991, 1993, 1995, 1996, 1997, 1997, 1999
W 1996 roku startował w mistrzostwach Europy w Vejle (Dania), gdzie: wygrał z Miroslavem Gavenciakiem i przegrał René Monse.
W 1996 roku brał udział w Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie.
W 1997 roku zajął trzecią lokatę w mistrzostwach świata w Budapeszcie (Węgry). Pokonał wtedy: Patricka Halberga, Henryka Zatykę i Ahmeda El Akada oraz przegrał z Alexisem Rubalcaba.
W 1997 roku zwyciężył w turnieju śródziemnomorskim w Bari (Włochy) pokonując w finale zawodów Sinana Samila z Turcji.
W 1998 zwycięża w turnieju zorganizowanym w Goodwill (New York/USA). Stoczył trzy pojedynki – z Keithem Govan, Dmitriyem Diagilewem i Alexisem Rubalcaba – i wszystkie wygrał.
W 1998 roku wystartował w mistrzostwach Europy zorganizowanych w Mińsku (Białoruś). Wygrał jedną walkę, a w drugiej musiał uznać wyższość rywal.
W 1999 roku zajął trzecie miejsce w mistrzostwach świata, które odbyły się w Houston (USA).
W 2000 roku zdobył srebrny medal w mistrzostwach Europy, które zorganizowano w Tampere (Finlandia).
W 2000 roku wywalczył brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Sydney (Australia).
KARIERA PAOLO VIDOZA (ZAWODOWA)
W 2001 stoczył pierwszą walkę zawodową. Odbyła się w Madison Square Garden, a jego rywalem był Chris Morris. Vidoz zwyciężył, nokautując swojego rywala w drugiej minucie i dwudziestej drugiej sekundzie pierwszego starcia.
Włoch zazwyczaj wygrywał swoje walki aż do pojedynku z Zuri Lawrencem. Jego rywal dzięki zwinności i sprytowi obił go tak mocno, że po ośmiu rundach sędziowie postanowili walkę zakończyć. Jednak Vidoz pokazał charakter i już w następnej walce zdeklasował swojego rywala, Eduardo Sandivaresa.
Rok 2004 okazał się dla Vidoza bardzo nieszczęśliwy. Jego porażka z Nicolayem Valuevem przekreśliła jego szansę na poważną rywalizację o tytuły największych federacji bokserskich.
W 2005 roku wywalczył tytuł federacji EBU oraz IBF, zostając interkontynentalnym mistrzem tej federacji.
W 2006 roku stoczył ostatnią walkę, którą przegrał przez nokaut.
